อย่ามองที่ความสำเร็จ (2)
คนหนึ่ง เขียนคำพยานว่า เมื่อทำวิทยานิพนธ์ อาจารย์ที่ปรึกษาได้มาดูและบอกว่า งานวิทยานิพนธ์ของเขาเป็นระดับนานาชาติ เป็น masterpiece ด้วยเหตุนี้ เขาจึงคิดว่าตัวเองเก่ง ไม่มีพระเจ้าก็สามารถทำได้ แต่เมื่อเขาส่งวิทยานิพนธ์นี้ เขากลับไม่ผ่าน
หลังจากนั้น เขาก็ได้กลับใจ อธิษฐานต่อพระเจ้า และลองส่งผลงานชิ้นเดิมไปใหม่ เขาก็ผ่านได้โดยไม่ต้องแก้อะไรเลย
เรามีประสบการณ์หรือไม่ ที่อ่านหนังสือเตรียมสอบจนไม่มานมัสการที่คริสตจักรในวันอาทิตย์ แต่อ่านแล้วก็กลับจำไม่ได้? หลายคนอ่านหนังสือดีมาก คิดว่าต้องได้ A แน่นอน แต่กลับตก ในขณะที่บางคนคิดว่าตกแน่ ๆ กับได้เกรดดี ๆ
มีคนหนึ่ง เขามีความตั้งใจที่จะรับใช้พระเจ้าเต็มที่ในวันอาทิตย์ เขาจัดเวลาดีมากในระหว่างสัปดาห์ เพื่อที่วันอาทิตย์เขาสามารถรับใช้พระเจ้า ครั้งหนึ่ง เขาจะต้องสอบวิชาคอมพิวเตอร์ ซึ่งเขาไม่ถนัดและไม่พร้อมเลย คืนก่อนสอบเขาก็มีประชุมกรรมการที่คริสตจักร แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะรับใช้เต็มที่ และเข้าร่วมประชุม เขาใช้ช่วงเวลาในการประชุมที่เขาไม่เกี่ยวข้องในการอ่านหนังสือ ซึ่งรวมเวลาทั้งหมดได้ไม่เกิน 30 นาที วันรุ่งขึ้นเขาก็ไปสอน และพระเจ้าก็ทรงนำให้เขาได้คะแนนสูงสุดในชั้นเรียน
ถ้าพระเจ้าไม่ให้โอกาส หรือไม่ได้สนับสนุน เราก็จะไม่มีทางที่จะทำอะไรได้ อย่าลืม มองพระคุณพระเจ้าบ่อย ๆ แล้วเข็มขัดแห่งความรอดจะแน่น แต่ถ้ามองที่ตัวเองบ่อย ๆ เข็มขัดนั้นจะหลวมและหลุดได้ง่าย
พระเจ้าทรงนำเนบูคัดเนซซาร์ให้ได้ขยายอาณาจักรจนมีอาณาจักรใหญ่โต เมื่อท่านได้มองดูดินแดนของท่าน ก็เกิดความลำพอง และพระเจ้าก็ทรงลงโทษเขา
"28 สิ่งเหล่านี้ทั้งสิ้นได้บังเกิดขึ้นแก่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์
29 พอสิ้นสิบสองเดือน พระองค์เสด็จดำเนินอยู่บนดาดฟ้าพระราชวังที่บาบิโลน
30 และพระราชาตรัสว่า 'นี่เป็นมหาบาบิโลนมิใช่หรือ ซึ่งเราได้สร้างไว้ด้วยอำนาจใหญ่ยิ่งของเรา ให้เป็นราชฐานและเพื่อเป็นศักดิ์ศรีอันสูงส่งของเรา'
31 เมื่อพระราชาตรัสยังไม่ทันขาดพระวาทะ ก็มีเสียงตกลงมาจากฟ้าสวรรค์ว่า 'โอ กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ เราลั่นวาจาไว้กับเจ้าแล้วว่า ราชอาณาจักรได้พรากไปเสียจากเจ้าแล้ว
32 และเจ้าจะถูกขับไล่ไปจากท่ามกลางมนุษย์ และเจ้าจะอยู่กับสัตว์ในทุ่งนา และเจ้าจะต้องกินหญ้าอย่างกับโค จะเป็นอยู่อย่างนั้นจนครบเจ็ดวาระ จนกว่าเจ้าจะเรียนรู้ได้ว่า ผู้สูงสุดปกครองอยู่เหนือราชอาณาจักรของมนุษย์ และประทานราชอาณาจักรนั้นแก่ผู้ที่พระองค์จะประทาน'
33 ในทันใดนั้นเอง พระวาทะก็สำเร็จในเรื่องเนบูคัดเนสซาร์ พระองค์ถูกขับไล่ไปจากท่ามกลางมนุษย์ และเสวยหญ้าอย่างกับโค และพระกายก็เปียกน้ำค้างจากฟ้าสวรรค์ จนพระเกศางอกยาวอย่างกับขนนกอินทรี และพระนขาก็เหมือนเล็บนก" (ดาเนียล 4:28-33)
อย่าให้สถานการณ์ต่าง ๆ หลอกเรา แม้แต่ลึก ๆ ในใจ เพราะสิ่งนี้จะขยายจนเต็มหัวใจของเรา
"ถ้าพระเจ้ามิได้ทรงสร้างบ้าน บรรดาผู้ที่สร้างก็เหนื่อยเปล่า ถ้าพระเจ้ามิได้ทรงเฝ้าอยู่เหนือนคร คนยามตื่นอยู่ก็เหนื่อยเปล่า" (สดุดี 127:1)
"ความยำเกรงพระเจ้าเป็นความเกลียดชังความชั่วร้าย เราเกลียดความเย่อหยิ่งและความจองหอง และทางของความชั่วร้ายกับวาจาตลบตะแลง" (สุภาษิต 8:3)
พระเจ้าทรงเกลียดคนเย่อหยิ่ง คนจองหอง
เวลาเราเกลียดคนบางคน เราจะทำอะไร? บางครั้งเราอาจจะแกล้ง หรือไม่สนใจเขา ถ้าเราทำได้ ด้วยแรงริษยาเราอาจทำลายเขาได้ แต่แม้ว่าพระเจ้าจะทรงเกลียดความเย่อหยิ่งและความจองหองซึ่งอยู่ในใจของเรา เพราะสิ่งเหล่านั้นเป็นความชั่วร้าย แต่พระเจ้าก็มิได้ทรงทอดทิ้งเรา พระองค์ทรงติดตามเราเสมอ พยุงรักษาเราไว้ พระเจ้าไม่ได้แกล้งเราให้ย่ำแย่ นี่แหละ คือพระคุณ ทั้ง ๆ ที่เราเองมักจะอวดตัว เย่อหยิ่ง ขโมยผลงานของพระเจ้าเป็นผลงานของตนเอง ชอบแสดงความฉลาดออกมาทางคำพูด ทำสิ่งที่น่าเกลียดในสายพระเนตรของพระเจ้า ถึงกระนั้น พระองค์ก็ยังทรงประทานความสำเร็จในเราเรื่อย ๆ
อ. ชัยราช กิจเกื้อกูล (พี่ด้องYFC)
คำเทศนาค่ายสามคณะ คริสตจักรสะพานเหลือง "กายเดียวกัน" ตอนที่ 1
ระหว่างวันที่ 23-25/10/2010 ณ อาราญาน่า ภูพิมาน รีสอร์ทแอนด์สปา
เมื่อคืนวันที่ 23/07/2010
หมายเหตุ: ถ้าพี่น้องพบว่ามีข้อความส่วนใดที่ผิดพลาด รบกวนช่วยแจ้งให้ผมทราบด้วยนะครับ เพื่อจะได้รีบทำการแก้ไขครับ เนื่องจากอาจเกิดจากความผิดพลาดในการสรุปของผมเองครับ ขอบคุณครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น