บทเรียนจากโยนาห์
1 เหตุการณ์นี้ไม่เป็นที่พอใจโยนาห์อย่างยิ่ง และท่านโกรธ
2 ท่านจึงอธิษฐานต่อพระเจ้าว่า "ข้าแต่พระเจ้า เมื่อข้าพระองค์ยังอยู่ในประเทศของข้าพระองค์ ข้าพระองค์พูดแล้วว่าจะเป็นไปเช่นนี้มิใช่หรือ นี่แหละเป็นเหตุให้ข้าพระองค์ได้รีบหนีไปยังเมืองทารชิช เพราะข้าพระองค์ทราบว่า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงกอปรด้วยพระคุณ และทรงพระกรุณา ทรงกริ้วช้า และบริบูรณ์ด้วยความรัก มั่นคง และทรงกลับพระทัยไม่ลงโทษ
3 ข้าแต่พระเจ้า เพราะฉะนั้น บัดนี้ ขอพระองค์ทรงเอาชีวิตของข้าพระองค์ไปเสีย เพราะว่าข้าพระองค์ตายเสียก็ดีกว่าอยู่"
4 และพระเจ้าตรัสว่า "การที่เจ้าโกรธเช่นนี้ดีอยู่หรือ"
5 แล้วโยนาห์ก็ออกไปนอกนคร นั่งอยู่ทางทิศตะวันออกของเมืองนั้น และท่านทำเพิงไว้เป็นที่ท่านอาศัย ท่านนั่งอยู่ใต้ร่มเพิงคอยดูเหตุการณ์อันจะเกิดขึ้นกับนครนั้น
6 และพระเจ้าทรงกำหนดให้ต้นละหุ่งต้นหนึ่ง งอกขึ้นมาเหนือโยนาห์ ให้เป็นที่กำบังศีรษะของท่าน เพื่อให้บรรเทาความร้อนรุ่มกลุ้มใจในเรื่องนี้ เพราะเหตุต้นละหุ่งต้นนี้โยนาห์จึงมีความยินดียิ่งนัก
7 แต่ในเวลาเช้าวันรุ่งขึ้น พระเจ้าทรงกำหนดให้หนอนตัวหนึ่งมากัดกินต้นละหุ่งต้นนั้น จนมันเหี่ยวไป
8 เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นแล้ว พระเจ้าทรงกำหนดให้ลมตะวันออกที่ร้อนผากพัดมา และแสงแดดก็แผดลงบนศีรษะของโยนาห์จนท่าน อ่อนเพลียไปและท่านก็ทูลขอว่า ให้ท่านตายเสียเถิด ท่านว่า "ข้าตายเสียก็ดีกว่าอยู่"
9 แต่พระเจ้าตรัสกับโยนาห์ว่า "ที่เจ้าโกรธเพราะต้นละหุ่งนั้นดีอยู่แล้วหรือ" ท่านทูลว่า "ที่ข้าพระองค์โกรธถึงอยากตายนี้ดีแล้ว พระเจ้าข้า"
10 และพระเจ้าตรัสว่า "เจ้าหวงต้นไม้ซึ่งเจ้ามิได้ลงแรงปลูก หรือมิได้กระทำให้มันเจริญ มันงอกเจริญขึ้นในคืนเดียว แล้วก็ตายไปในคืนเดียวดุจกัน
11 ไม่สมควรหรือที่เราจะหวงเมืองนีนะเวห์นครใหญ่นั้น ซึ่งมีพลเมืองมากกว่าหนึ่งแสนสองหมื่นคน ผู้ไม่ทราบว่าข้างไหนมือขวาข้างไหนมือซ้าย และมีสัตว์เลี้ยงเป็นอันมากด้วย" (โยนาห์ 4:1-11)
งานของโยนาห์ เป็นงานที่ง่ายมาก แต่เพราะความดื้อของเขา จึงต้องพบกับปัญหา และเมื่อประกาศกับนีนะเวห์ ประชาชนก็กลับใจ และพระเจ้าก็มิได้ทรงโทษ คำเผยพระวจนะของโยนาห์ที่ว่าพระเจ้าจะทำลายเมืองนีนะเวห์ก็ไม่เป็นจริง เพราะว่าพวกเขากลับใจใหม่
โยนาห์ อยากให้คำทำนายของท่านสำเร็จ เพราะเมืองนีนะเวห์เป็นศัตรูกับอิสราเอล ท่านเอาแต่ใจตัวเอง และโยนาห์ก็ยังคงยืนยันสิ่งที่เขาคิดว่าถูก
และสิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้ารู้สึก ข้าพเจ้าคิดว่าโยนาห์ไม่มีวุฒิภาวะ เพราะว่าเขาโวยวายกับเรื่องต้นละหุ่ง ซึ่งเป็นของพระเจ้า เมื่อพระเจ้าใช้ไปก็ไม่ไป เมื่อทำแล้วไม่ได้ดังใจก็ไม่พอใจ และสุดท้ายเขาก็ยังคงไม่กลับใจ
พระเจ้าทราบหรือไม่ว่าโยนาห์เป็นเช่นนี้? พระเจ้าทรงสัพพัญญู พระองค์ทรงทราบว่าพระองค์เป็นเช่นนี้ พระองค์ก็ยังใช้ท่าน เช่นเดียวกัน พระเจ้าก็ทรงใช้เราทุกคนได้ พระเจ้าทรงน่ารัก และทรงพระคุณ
ขณะเดียวกัน พระเจ้าทรงใจเย็น กริ้วช้า อดกลั้นพระทัย มีเหตุผล สอนด้วยการเปรียบเทียบ เต็มด้วยพระเมตตา มีพระคุณ ทรงยิ่งใหญ่ ให้ต้นละหุ่งงอกและให้หนอนกินต้นไม้นั้นได้ นอกจากนี้ยังทรงอารมณ์ขัน ให้ต้นละหุ่งมาเพื่อให้ใจเย็น แต่วันต่อมาก็ส่งหนอน และส่งลมตะวันออกมาอีก ทั้งนี้เพื่อสอนโยนาห์
พระเจ้ารักโยนาห์หรือไม่? บางครั้งเราก็เป็นเช่นเดียวกัน พระเจ้าทรงทำให้ต้นละหุ่งโตขึ้น งอกขึ้นมาบังแดดให้เรา แม้ในเวลาที่เราทำผิด หรือมีท่าทีในใจที่ผิด เสร็จแล้วพระองค์ก็ทรงสอนให้เราได้เรียนรู้ด้วยประสบการณ์ของตัวเอง ของที่ไม่ได้ปลูกแต่ให้ประโยชน์ท่านยังหวง แล้วคนเหล่านั้นที่พระเจ้าทรงสร้างขึ้นมาตามพระฉายของพระองค์เล่าพระเจ้าจะมิได้ทรงหวงหรือ?
วันหนึ่ง ข้าพเจ้าไปขึ้นรถที่จตุจักร ข้าพเจ้าได้พบกับขอทานคนหนึ่ง มาขอเงิน ดูสติไม่ปกติ เขย่าถ้วยเงิน แล้วเที่ยวของเงิน ข้าพเจ้าก็ทราบว่า พระเจ้าก็รักเขาเช่นกัน
เมื่อเราซาบซึ้งพระลักษณะของพระองค์ ให้เราเรียนสิ่งเหล่านี้ให้เข้ามาในชีวิตของเรา
อ. ตรูจิตต์ นีเดอร์เรอร์
คำเทศนารายการเพื่อคุณ คริสตจักรสะพานเหลือง
เมื่อวันที่ 20/03/2011
เรื่อง พระลักษณะของพระเจ้า
หมายเหตุ:ถ้าพี่น้องพบว่ามีข้อความส่วนใดที่ผิดพลาด รบกวนช่วยแจ้งให้ผมทราบด้วยนะครับ เพื่อจะได้รีบทำการแก้ไขครับ เนื่องจากอาจเกิดจากความผิดพลาดในการสรุปของผมเองครับ ขอบคุณครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น