The Believer's Daily Remembrancer by J. Smith, November 16 (บทความสอนใจประจำวัน 16 พฤศจิกายน)

Daily Devotional, November 16 

"Arise and depart, for this is not your rest." (Micah 2:10) 

There is no permanent home for the believer here- we are on a journey through enemy territory to heaven. A voice is daily sounding in our ears, "Arise and depart."

Each day we should be making progress. Don’t lay up treasures on earth- but lay them up in heaven!

If you are making good spiritual progress you can expect trouble from the "world".

David, in foretelling the Lord’s sufferings wrote "My enemies surround Me like a pack of dogs-----they have pierced My hands and feet." (Psalm 22:16)

Remember "if we suffer with Him, we shall also reign with Him." (2 Timothy 2:12)

 "Saviour, since of Zion’s city* (*heaven)

 I through grace a member am,

 Let the world deride or pity,

 I will glory in Your Name.

 Fading are the world’s best pleasures,

 All it’s boasted pomp and show;

 Solid joys and lasting treasures

 None but Zion’s children know."

(John Newton, hymn "Glorious Things of Thee Are Spoken")

J. Smith (Adapted by Alina McKenzie)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

บทความสอนใจประจำวัน 16 พฤศจิกายน

"ลุกขึ้น ไปให้พ้น! เพราะนี่ไม่ใช่ที่พักของพวกเจ้า" (มีคาห์ 2:10 TNCV)

ไม่มีที่พักอันถาวรสำหรับผู้เชื่อในที่นี้ เรากำลังอยู่ในการเดินทางผ่านเขตแดนของศัตรูไปสู่สวรรค์ เสียงหนึ่งที่ดังก้องในหูของเราในแต่ละวัน คือ "ลุกขึ้น ไปให้พ้น"

ในแต่ละวัน เราควรที่จะมีความก้าวหน้า อย่าสะสมทรัพย์สมบัติบนโลกนี้ แต่สะสมทรัพย์สมบัติเหล่านั้นในสวรรค์!

หากคุณกำลังมีความก้าวหน้าฝ่ายวิญญาณที่ดี คุณสามารถคาดหวังได้ว่าจะต้องเผชิญอุปสรรคจาก "โลก"

ดาวิด ผู้ซึ่งทำนายการทนทุกข์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า ได้เขียนไว้ว่า "เหล่าสุนัขรายล้อมข้าพระองค์ ... พวกเขาทิ่มแทงมือและเท้าของข้าพระองค์" (สดุดี 22:16 TNCV)

จงจำไว้ว่า "ถ้าเราอดทน เราก็จะได้ครองร่วมกับพระองค์ด้วย" (2 ทิโมธี 2:12)

"พระผู้ช่วย ครั้นเวลาแห่งเมืองศิโยน (สวรรค์)

ซึ่งข้าเป็นสมาชิก ผ่านทางพระคุณ

ยอมให้โลกหัวเราะเยาะและสงสาร

ข้าพระองค์จะถวายเกียรติพระนามพระองค์

ความพึงพอใจสูงสุดของโลกนี้ก็จืดจาง

รวมถึงทุกสิ่งที่โลกนี้โอ้อวดและแสดงออก

แต่ไม่มีใครเลย ยกเว้นบุตรของศิโยนเท่านั้น

ที่รู้จักกับความชื่นชมยินดีที่มั่นคงและทรัพย์สมบัติอันถาวร"

(John Newton, เพลง "Glorious Things of Thee Are Spoken")

 

J. Smith (ปรับปรุงโดย Alina McKenzie)