วันอาทิตย์ที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ร่วมใจจึงจะสำเร็จ (1/6)

สถานการณ์ที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน เราทุกคนในฐานะที่เป็นคริสเตียน ก็มีส่วนที่จะทูลขอต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า ขอพระเจ้าช่วยให้เหตุการณ์ต่าง ๆ คลี่คลาย

ประเทศไทยมีคริสตศาสนามาเป็นร้อยกว่าปีแล้ว และสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น กำลังบอกว่า ถ้าหากว่าคริสเตียนไทยไม่เอาจริงจัง ก็จะทำให้อิสระของเราสูญเสียไป พระเจ้าทรงอดกลั้นพระทัย หมายให้ประชาชนได้กลับใจ และสิ่งที่พระเจ้ารอคอยก็คือการที่คริสเตียนจะนำเอาความจริงข่าวประเสริฐบอกแก่ประชาชน ด้วยเหตุนี้จึงเป็นภาระของเราทั้งหลายในการมองเหตุการณ์แล้วรู้ว่านี่เป็นเวลาที่พระองค์ปรารถนาให้เราทั้งหลายมีส่วน ถ้าเสียเสรีภาพนี้ไป เราจะไม่มีโอกาสนมัสการพระเจ้า

ประวัติศาสตร์ได้บอกเราหลายอย่าง สิ่งเหล่านี้ควรจะเตือนใจเราทั้งหลาย สมควรอย่างยิ่งที่เราจะทุ่มเท ทูลขอต่อพระเจ้า วิงวอนต่อพระเจ้า ขอพระเมตตาจากพระเจ้า ขอพระองค์ที่จะประทานสันติภาพ เพื่อที่เราจะได้นำข่าวประเสริฐไปสู่พี่น้องคนไทย ที่เราจะตระหนักว่าสิทธิอำนาจการปกครองทุกอย่างล้วนมาจากพระเจ้า ขอที่เราจะวางใจ หนักแน่นกับพระองค์ ไม่ว่าด้วยกิริยาหรือวาจา เราจะเป็นน้ำเย็นสู่พี่น้องคนไทย เพื่อให้คนเหล่านั้นเมื่อได้สัมผัสชีวิตเรา จะรู้ว่าเรามีพระเจ้าเป็นที่พึ่ง เพื่อเราจะสามารถบอกแก่เขาว่าชีวิตที่ฝากไว้กับพระเจ้า เป็นชีวิตที่มีหลักประกัน ขอที่เราจะสำแดงความรักและเมตตาที่เราได้รับจากพระเยซูคริสต์ มีชีวิตเป็นแบบอย่างที่พี่น้องคนไทยจะแสวงหา ขอที่เราจะมีจิตใจเห็นความทุกข์ของพี่น้อง และจะมีโอกาสนำพาจิตใจของพวกเขา เพื่อไม่ให้ประเทศของเราตกไปในการชั่วร้ายต่าง ๆ ขอพระเจ้าทรงโปรดให้เราจะมีจิตใจหนักแน่น ไม่เข้าข้างฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดอันจะนำไปสู่การเข้าใจผิด แต่ขอที่เราจะบอกให้คนทั้งหลายมองและเฝ้าดูชีวิตที่เป็นนิรันดร์ และนำพาเขาสู่ชีวิตนิรันดร์อันเป็นสิ่งถาวร ขอพระเจ้าทรงประทานสันติสุขกลับสู่ประเทศเร็ววัน ขอพระเจ้าช่วยที่เราจะมีส่วนในภาระใจเหล่านี้

เรารู้ดีว่า ตัวของเราเองจะต้องอยู่ในปัจจุบัน จะไปในอดีตก็ไม่ได้ ไปในอนาคตก็ไม่ได้ ตัวตนของเราอยู่ในปัจจุบัน แต่ว่าใจของเรากลับไปในอดีตได้ สามารถทุกข์กับอดีตได้ ขณะเดียวกัน ใจของเราก็ไปในอนาคตได้ เป็นห่วง หวาดกลัวได้ ดังนั้น ใจของมนุษย์ต้องการที่พึ่ง

ถ้าเราปล่อยให้ใจยุ่งอยู่กับอดีต ไม่ว่าจะเป็นความสำเร็จหรือความล้มเหลว ความสุขหรือความทุกข์ ใจก็จะยุ่งยาก

ถ้าเราปล่อยให้ใจเราคิดแต่อนาคต กังวล และคาดหวังกับอนาคต ใจก็จะยุ่งเหยิงเช่นกัน

แต่ถ้าหากใจของเรามีที่พึ่ง คือ องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นศิลา เป็นโล่ เป็นป้อมปราการที่เข้มแข็ง เราก็มีใจสงบ มีความสุขที่แท้จริง นี่จึงเป็นสิ่งจำเป็นที่เราจะให้พระศิลา ป้อมปราการ คือ องค์พระผู้เป็นเจ้า เป็นที่ยึดของเรา

ขอบคุณพระเจ้าที่เรายังมีใจที่จะแสวงหาพระเจ้า จิตใจของเรายังคงใกล้ชิดกับพระองค์ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งจำเป็นที่เราจะต้องเสริมสร้างมากยิ่งขึ้น

ถ้าหากใจของเราอยู่ในพระเจ้า เราก็จะมีความหนักแน่นมั่นคงในการดำเนินชีวิต

ด้วยเหตุนี้ ขอพระเจ้าเมตตาที่เราจะมีใจในการมานมัสการ สิ่งหนึ่งที่มารอยากทำลาย ก็คือ ความตั้งใจของเราในการมานมัสการพระองค์ ซึ่งถ้าหากสิ่งนี้ถูกทำลาย ก็จะนำมาสู่ความวุ่นวายและความยุ่งเหยิงในชีวิตของเรา


ศจ. ประเสริฐ พรกีรติกุล

คำเทศนาการนมัสการภาคภาษาจีน คริสตจักรสะพานเหลือง

เมื่อวันที่ 11/04/2010

เรื่อง ร่วมใจจึงจะสำเร็จ

 

หมายเหตุ: ถ้าพี่น้องพบว่ามีข้อความส่วนใดที่ผิดพลาด รบกวนช่วยแจ้งให้ผมทราบด้วยนะครับ เพื่อจะได้รีบทำการแก้ไขครับ เนื่องจากอาจเกิดจากความผิดพลาดในการสรุปของผมเองครับ ขอบคุณครับ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น