วันเสาร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2554

กษัตริย์ของท่านเสด็จมาหาท่าน (9/9)

3. กษัตริย์ของท่านเสด็จมา เพื่อเปิดเผยน้ำพระทัยของพระเจ้า (3)

คุณครูคนหนึ่ง อยากแสดงความชื่นชมแก่นักเรียนทุกคน จึงให้นักเรียนทุกคนมา และบอกกับนักเรียนแต่ละคนว่านักเรียนแต่ละคนมีคุณค่าเพียงไร หลังจากนั้น เธอได้มอบริบบิ้นสีฟ้าให้กับนักเรียนทุกคน คนละ 3 ชิ้น บนริบบิ้นเขียนว่า "ฉันเป็นคนมีคุณค่า" แล้วเธอก็ได้มอบหมายให้นักเรียนแต่ละคนไปมอบริบบิ้นให้กับใครก็ได้ ที่คิดว่ามีคุณค่ากับเขา และให้บอกกับคนนั้นว่าเขามีคุณค่าต่อชีวิตของเขาเพียงไร

เด็กคนหนึ่งก็ได้เข้าไปหาผู้บริหารของบริษัทแห่งหนึ่งข้างโรงเรียน เพื่อยกย่องเขาว่าเขาได้มีคุณค่าต่อชีวิตเพียงไร ที่ได้เคยแนะนำสิ่งดี ๆ ในชีวิตเกี่ยวกับแผนการในอนาคต และบอกว่า "เราได้รับการบ้านจากคุณครูครับ ให้ยกย่องชมเชยคนอื่น ผมเลยอยากขอบคุณและชื่นชมในตัวของคุณ แต่ผมมีริบบิ้นอีก 2 ชิ้น คุณช่วยเอาไปให้ใครอีกก็ได้ที่คุณชื่นชม"

ชายคนนี้เมื่อได้รับก็คิดไม่ออกว่าจะเอาไปให้ใคร ในที่สุด เขาก็ตัดสินใจที่จะมอบให้กับเจ้านายของเขา ซึ่งเจ้านายคนนี้ไม่มีใครอยากจะพบ เพราะเป็นเจ้านายที่เจ้าอารมณ์ โกรธเกรี้ยวกับพนักงานเสมอ เขาเข้าไปและชื่นชมกับนายของเขา ชื่นชมว่าเจ้านายเป็นคนที่อัจฉริยะ เก่ง เจ้านายก็ประหลาดใจกับลูกน้องคนนี้ ว่าจะมาไม้ไหน สุดท้ายชายคนนี้ก็บอกกับเจ้านายว่า "ผมมีริบบิ้น 2 ชิ้น เด็กนักเรียนคนหนึ่งให้ผมมา และบอกให้ผมติดให้ใครก็ได้ ผมเลยเอามาติดให้กับเจ้านาย"

เขาก็ติดริบบิ้นนั้นบนเสื้อนอกของเจ้านาย และกล่าวเสริมว่า "เจ้านายครับ ยังมีริบบิ้นอีกชิ้นหนึ่ง ผมขอให้เจ้านายเอาไปให้ใครก็ได้ที่เจ้านายชื่นชม"

เจ้านายเมื่อได้รับก็คิดไม่ออก จนกลับบ้าน จึงได้เรียกลูกชายของมา และเล่าเรื่องต่างๆ เหล่านี้ให้กับลูกชาย พร้อมกับบอกลูกว่า "พ่อได้ริบบิ้นเส้นนี้ ระหว่างที่พ่อขับรถกลับบ้าน ก็ยังไม่รู้ว่าจะให้ใครดี ในที่สุดพ่อก็นึกถึงลูก พ่ออยากจะชื่นชมลูก วัน ๆ หนึ่งพ่อทำงานยุ่งเหยิง พอกลับบ้านก็ไม่ได้เจอหน้าลูก ไม่ได้ใส่ใจดูแลลูกเลย บางครั้งก็อาละวาดถึงการเรียนที่ไม่เอาไหนอีกต่างหาก อาละวาดที่ทำที่นอนรกรุงรัง แต่วันนี้พ่ออยากนั่งลงคุยกับลูก อยากบอกว่าลูกมีคุณค่ามากเพียงไรสำหรับพ่อ นอกจากลูกและแม่ของลูก พ่อก็นึกไม่ออกว่าใครมีคุณค่ากับชีวิตของพ่อ จริง ๆ แล้ว ลูกเป็นลูกที่ยอดเยี่ยม พ่อรักลูกมาก"

เด็กหนุ่มผู้เป็นลูก ก็ตะลึง และร้องสะอึกสะอื้น ร้องไห้อย่างไม่หยุด ร้องไห้ด้วยร่างที่สั่นเทา และมองหน้าพ่อทั้งน้ำตา บอกพ่อเขาว่า "พ่อครับ เมื่อตอนเย็นที่ผมอยู่บนห้อง ผมนั่งเขียนจดหมายฉบับหนึ่ง ว่าทำไมผมจึงอยากจะฆ่าตัวตาย และขอให้พ่อยกโทษให้กับผม ผมตั้งใจจะฆ่าตัวตายคืนนี้ตอนที่พ่อกับแม่กำลังนอนหลับ ผมคิดว่าพ่อไม่เคยห่วงใยเลย จดหมายอยู่บนห้องครับ แต่คิดว่าตอนนี้ผมคงไม่ต้องการมันแล้วแหละ"

พ่อของเด็กหนุ่มคนนั้นก็เดินไปที่ห้องนอน พร้อมพบกับข้อความอันสะเทือนใจที่บรรยายถึงความเจ็บปวดของลูกชาย ต่อจากนั้น เขาก็เปลี่ยนพฤติกรรมในการดำเนินชีวิต

ชายคนนี้กลับไปดำเนินชีวิตด้วยความเปลี่ยนแปลง นี่อาจเป็นเพียงตัวอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เห็นจากการยอมที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิต

ผมไม่มีริบบิ้นสำหรับพี่น้องทุก ๆ คน แต่อยากบอกว่า ทุกท่านเป็นคนที่มีคุณค่าในสายพระเนตรของพระเจ้า พระองค์ทรงชื่นชมเราทุกคนที่เป็นลูกของพระองค์ และพระองค์ทรงต้องการให้เราดำเนินชีวิตสมกับที่พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ในชีวิตของเราทั้งหลาย

ขอให้กษัตริย์ที่เสด็จมาในชีวิตของท่านอยู่ในใจของท่าน และเป็นผู้ที่จะปลดปล่อยชีวิตของท่านจากสิ่งต่าง ๆ ที่ผูกมัดชีวิตของท่าน ขอให้พระองค์เป็นทางรอดในชีวิตของท่าน ที่ท่านจะมั่นใจในความรอดที่ได้รับ และนำลูกหลานให้อยู่ในทางของพระเจ้า กษัตริย์ของท่านจะเป็นผู้เปิดเผยน้ำพระทัยของพระเจ้า เพื่อท่านจะมีชีวิตที่สำเร็จตามน้ำพระทัยของพระองค์ เป็นคนที่มีคุณค่าของพระเจ้า

 

ศจ. ศาสวัต มูลสถาน

การนมัสการรวม "วันใบปาล์ม" คริสตจักรสะพานเหลือง

เมื่อวันที่ 17/04/2011

เรื่อง กษัตริย์ของท่านเสด็จมาหาท่าน


หมายเหตุ: ถ้าพี่น้องพบว่ามีข้อความส่วนใดที่ผิดพลาด รบกวนช่วยแจ้งให้ผมทราบด้วยนะครับ เพื่อจะได้รีบทำการแก้ไขครับ เนื่องจากอาจเกิดจากความผิดพลาดในการสรุปของผมเองครับ ขอบคุณครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น