God made very sure that we could understand who he is, what he is like, and what he wants for us and what he wants from us. He did this by sending his Son, Jesus. Now we don't have just the written Word, we have the Living Word—a real person. When people watched Jesus, they were seeing God.
BUT even God himself, God in person, was rejected. People hated him and rejected his message from God.
For God so loved the world, that he gave his only Son, that whoever believes in him should not perish but have eternal life.
And while they were there, the time came for her to give birth. And she gave birth to her firstborn son and wrapped him in swaddling cloths and laid him in a manger, because there was no place for them in the inn.
He was despised and rejected by men; a man of sorrows, and acquainted with grief; and as one from whom men hide their faces he was despised, and we esteemed him not.
And taking the twelve again, he began to tell them what was to happen to him, saying, "See, we are going up to Jerusalem, and the Son of Man will be delivered over to the chief priests and the scribes, and they will condemn him to death and deliver him over to the Gentiles. And they will mock him and spit on him, and flog him and kill him."
(Taken from John 3:16; Luke 2:6-7; Isaiah 53:3; Mark 10:32-34)
By John Piper. © DesiringGod. Website: desiringGod.org
วันพฤหัสบดีก่อนวันอีสเตอร์
พระเจ้าได้ทำให้มั่นพระทัยว่าเราจะสามารถเข้าใจว่าพระองค์เป็นผู้ใด พระองค์มีลักษณะเช่นไร และพระองค์ต้องการสิ่งใดสำหรับพวกเรา และพระองค์ต้องการสิ่งใดจากพวกเรา พระองค์ทรงทำสิ่งนี้โดยการส่งพระเยซูพระบุตร บัดนี้เราไม่ได้มีเพียงแต่พระวาทะที่ถูกเขียนขึ้นมา เรามีพระวาทะที่ดำรงพระชนม์อยู่ เป็นบุคคลจริง ๆ เมื่อผู้คนเฝ้ามองพระเยซู พวกเขากำลังเห็นพระเจ้า
แต่แม้แต่พระเจ้าในสภาวะบุคคลพระองค์เอง ก็ยังโดนปฏิเสธ ผู้คนเกลียดชังพระองค์และปฏิเสธข้อความจากพระเจ้า
พระเจ้าทรงรักโลกดังนี้ คือได้ประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคนที่วางใจในพระบุตรนั้นจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์
ขณะเขาทั้งสองอยู่ที่นั่น ก็ถึงเวลาที่มารีย์จะคลอดบุตร นางจึงคลอดบุตรชายหัวปี เอาผ้าอ้อมพันและวางไว้ในรางหญ้า เพราะว่าไม่มีที่ว่างในโรงแรมสำหรับพวกเขา
ท่านถูกดูหมิ่นและถูกทอดทิ้ง เป็นคนที่รับความเจ็บปวด และคุ้นเคยกับความทุกข์ยาก และเป็นดั่งผู้ซึ่งคนทั้งหลายหันหน้าหนี ท่านถูกดูหมิ่น และเราไม่ได้นับถือท่าน
พระองค์จึงทรงพาสาวกสิบสองคนแยกออกมาอีก แล้วตรัสให้พวกเขาทราบถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดกับพระองค์นั้นว่า "นี่แน่ะ พวกเราจะขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม และบุตรมนุษย์จะทรงถูกมอบไว้กับพวกหัวหน้าปุโรหิตและพวกธรรมาจารย์ และเขาเหล่านั้นจะลงโทษท่านถึงตาย และจะมอบท่านไว้กับบรรดาคนต่างชาติ คนต่างชาติเหล่านั้นจะเยาะเย้ยท่าน ถ่มน้ำลายรดท่าน จะเฆี่ยนตีท่านและจะฆ่าท่าน"
(จาก ยอห์น 3:16; ลูกา 2:6-7; อิสยาห์ 53:3; มาระโก 10:32-34 THSV2011)
อ. โนเอล ไพเพอร์
หัวข้อ "แสงไฟแห่งเทศกาลมหาพรต บทใคร่ครวญเพื่อเตรียมตัวสู่วันอีสเตอร์"
By John Piper. © DesiringGod. Website: desiringGod.org
For original passage, including audio or video files, please visit http://www.desiringgod.org/resource-library/articles/lenten-lights.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น